Getuigenis van Peter en Christina Grimmon

Hij is van Nederlandse komaf, zij is een Oostenrijkse. Zowel Peter als Christina Grimmon groeiden op in de Rooms-Katholieke Kerk. Al vrij jong kampten ze met allerlei geloofsvragen waar ze geen antwoord op vonden. Door een bijbelcursus die ze volgden “vielen de puzzelstukjes in elkaar”, zoals ze zelf zeggen. God werd voor hen een levende werkelijkheid.

Christina en Peter Grimmon leerden elkaar kennen toen Peter op werkvakantie was in de buurt van Taufkirchen an der Trattnach (Oostenrijk), waar Christina woonde. Een jaar later kwam Peter terug en kregen ze een relatie. Na hun huwelijk in 1986 gingen ze in Zoetermeer wonen. Vanzelfsprekend bleven ze rooms-katholiek. Ondertussen bleven ze zich vragen stellen bij het rooms-katholieke geloof.

Christina: “Achteraf besef je wat je niet hebt gehad. Natuurlijk is er wel bepaalde kennis in de Rooms-Katholieke Kerk, maar je leefde er niet mee.”

Peter: “Ik weet nog dat ik een keer de Catechismus van de Katholieke Kerk heb gekocht. Daarin stonden verwijzingen naar allerlei Latijnse geschriften. Er werd ook niet duidelijk verwezen naar de Bijbel. De roomse leer steunt met één been op de traditie, en met één been op de Bijbel. Kijk bijvoorbeeld naar Maria-Tenhemelemelopneming. Dat is helemaal niet duidelijk, of Maria ten hemel opgenomen is of niet. Dit soort dingen staan niet in de Bijbel. Protestanten hebben dan zoiets van: als je het niet weet, moet je het gewoon laten rusten.”

Christina: “Daar hadden we ook moeite mee, met de Mariaverering. Bij mij bleef het hangen. Ik heb er eerder wel over gesproken met de pastoor. Hij deed zijn best om het uit te leggen, maar het antwoord was voor mij niet bevredigend.”

HAD U DAAR ALS KIND AL MOEITE MEE?

Christina: “Ja, we zaten in een jeugdgroep en iedereen van die groep was zoekende. Een jongen, die het niet helemaal kon vinden in de Rooms-Katholieke Kerk, was vrij veel bezig met de evangelische wereld. Er zat ook een jongen in de groep met een protestantse achtergrond. We hadden een fijne groep. Onze pastoor stond ook open voor allerlei vragen.”

Peter: “Meestal wordt de verhouding tussen God en ons in de Rooms-Katholieke Kerk vrij horizontalistisch afgeschilderd. Dat Hij Heer is, betekent ook dat we Hem moeten gehoorzamen. Misschien zeggen ze dat wel in de Rooms-Katholieke Kerk, maar wordt het uiteindelijk niet echt ingevuld, niet praktisch gemaakt.”

Christina: “Dat gezag van de Heer is er niet.”

HOE BENT U UITEINDELIJK BIJ HET PROTESTANTISME TERECHTGEKOMEN?

Peter: “Ik zat op een gegeven moment met een heleboel vragen waar ik geen antwoord op had.Iemand vroeg: anders ga je toch naar een andere parochie? Het kwam niet in me op om naar een andere parochie te gaan.We kregen een folder in de bus met een uitnodiging voor een bijbelcursus in de Gereformeerde Kerk vrijgemaakt. Ik heb hierover een pastoraal medewerkster van de Rooms-Katholieke Kerk gebeld. Die zei dat de vrijgemaakte kerk wel een goede ‘club’ was, maar dat ze wel wat zwaar op de hand konden zijn als het ging om de zonde. Mocht dat zo zijn, dan kon ik haar weer bellen. Ik vond het mooi dat ze bij de vrijgemaakte kerk zo bezig waren met de Bijbel en ik ben dus naar hen toegegaan. Ik ben aan de gang gegaan met de Bijbel.”

Christina: “Ik pas later.”

Peter: “Ik was zoekende. Ik had niet direct zoiets van: het rooms-katholicisme klopt niet of zo. Maar ik wilde gewoon méér weten.”

Christina: “Waarom is er de eucharistie? Wie is Maria werkelijk?”

Peter: “Toen hoorden we Henk Binnendijk spreken en dat was voor ons een openbaring. Toen gingen we steeds meer missen in de roomse mis. De roomse mis was grotendeels standaard. Er was een kleine woordverkondiging en dat was het.”

Christina: “Door wat Henk Binnendijk zei, gingen we ook meer naar onszelf kijken. Hij legde de Bijbel echt uit, bracht Zijn Woord bij ons, maakte het toepasbaar. Bijbelgedeeltes kregen voor ons betekenis.”

Peter: “Rooms-katholieke leerstellingen worden vaak naar de mensen toe niet onderbouwd. Bijvoorbeeld als je het hebt over seks voor het huwelijk. Dat wordt in de Rooms-Katholieke Kerk niet bijbels uitgelegd. Als dat wel was gebeurd, was het eenvoudiger geweest om het aan te nemen.”

Christina: “Tegelijkertijd is het in Oostenrijk toch anders dan in Nederland. In Oostenrijk is het toch allemaal wat makkelijker.”

Peter: “Wij in Nederland willen dat alles geregeld wordt. Neem bijvoorbeeld het celibaat. Als we ons daar niet in kunnen vinden, moet het weg uit de leer. Terwijl mensen in Oostenrijk gewoon zelf doen wat ze het beste vinden, buiten het gezag om.”

BENT U STRENG ROOMS-KATHOLIEK OPGEVOED?

Peter: “Nou ja, wat typerend voor mijn ouders is, is trouw. In het begin gingen wij ook trouw naar de kerk toe, maar toen kwamen wij erachter dat dat niet genoeg is. In mijn jeugd ben ik ook actief geweest in het jongerenkoor.”

Christina: “Jullie waren van huis uit ook heel actief in de Rooms-Katholieke Kerk. Niet streng, maar wel betrokken, trouw. Vooral je vader was heel trouw, ook op vastendagen. Als je moeder niet naar de mis ging, ging je vader wel. Met de paasdagen bezocht hij vijf keer de mis.”

LEEFDE HET GELOOF?

Peter: “Dat is moeilijk te zeggen. We hadden hier geen gesprekken over.”

Christina: “Je vader worstelt heel erg met het verstand, het intellectuele. We hebben weleens een hele avond met hem gepraat over het geloof. Dat vond hij heel mooi, hij had tranen in zijn ogen. Hij wilde bijna met ons mee naar de kerk.”

HOE BENT U UITEINDELIJK TOT BEKERING GEKOMEN?

Christina: “Dat ging geleidelijk. We waren samen bezig met de bijbelcursus en die was een openbaring voor ons. De puzzelstukjes vielen in elkaar.”

WANNEER WIST U: GOD IS OOK MÍJN GOD?

Peter: “Op een gegeven moment heb ik mijn zonde aan God beleden. Je gaat beseffen dat Jezus de zonde voor ons gedragen heeft, dat alleen Híj voor de oplossing kan zorgen. Je gaat inzien dat je inderdaad in zonde leeft, dat het klopt. Dat mensen werken aan een betere wereld- denk aan de klimaatproblemen – in plaats van dat ze zeggen: wij zijn verkeerd bezig. Wij kunnen het niet.”

Christina: “Tegelijkertijd voorkomt het ook wanhoop. Je weet dat de aarde eens zal vergaan en er een nieuwe hemel en aarde komen. Daar zit troost in. Je weet dat God het leidt.”

Peter en Christina sloten zich vanwege onvrede over de ontwikkelingen binnen de gereformeerde kerk vrijgemaakt in 2007 aan bij de hervormde Morgenstergemeente in Zoetermeer.

Beiden zijn verwonderd over de weg die de Heere met hen is gegaan. Christina mag nu werk verrichten voor de Evangelisch Reformierte Kirche Westminster Bekentnisses (ERKWB) in Oostenrijk en Zwitserland, zodat daar het Evangelie wordt verkondigd in een seculiere en rooms-katholieke omgeving. Als Oostenrijkse en voormalige rooms-katholiek, kan zij zo iets doen met haar achtergrond in Gods Koninkrijk.Christina is secretaris buitenland van Stichting Steun Reformatie Oostenrijk (SSRO), in 1986 opgericht door leden van de gereformeerde kerk vrijgemaakt in Dalfsen. Inmiddels heeft de stichting een breder draagvlak. De SSRO steunt het werk van ERKWB in Oostenrijk en Zwitserland, een gereformeerde kerk die zich baseert op de Westminster Confessie.

Dit artikel werd gepubliceerd in IRS-magazine 2018 nr. 4.