Getuigenis van Ottavio Palombaro

Ik ben geboren in Umbrië, het hart van Italië, en ben opgegroeid in een zeer rooms-katholieke familie. Ik bouwde aan mijn carrière in sociologie en economie. Het ging goed, tot negen jaar geleden. Op dat moment kwam ik in een heel moeilijke situatie. Mijn leven leek op een ramp te zijn uitgelopen: mijn relatie was over en ik was wanhopig omdat ik al mijn vertrouwen had gesteld in mijn vriendin. Ik werd ondergedompeld in pijn en het leek alsof het huis wat ik met moeite had opgebouwd compleet was ingestort. Ik was wanhopig... Wat moest ik doen?

Ongeveer 10 maanden lang las ik in een boek dat mijn leven spoedig zou veranderen: de Bijbel, het Woord van God. In een nacht van verdriet en bitterheid las ik een psalm. Mijn oog viel op iemand die vanuit een diepe kuil God om hulp vraagt, om redding roept. Omringd door duizend valstrikken en vijanden, niet in staat om een ​​uitweg uit de situatie te vinden. Ik besefte: dit ben ik. Dit is mijn leven. Het waren mijn woorden die ik in de Bijbel las. Ik besloot de handdoek in de ring te werpen en mijn zonden te belijden aan God. Voor mij was er niets anders overgebleven dan Hem aan te roepen. Hij was de enige die mij uit deze wanhopige situatie kon bevrijden. Het verdriet en de pijn verdween zeker niet meteen, maar er was wel iets in mijn leven tot omkeer gekomen. Een tijd later observeerde ik in mijn dagelijks leven, dat er veel veranderd was, namelijk er Iemand in mijn leven was gekomen en dat was Jezus!